Cały materiał dostępny jest pod adresem:https://fakty.tvn24.pl/fakty-w-poludnie,98/akcja-baby-shoes-i-kontrowersyjne-slowa-radnego-pis-dariusza-mateckiego,964434.html
W dniu 25 sierpnia 2019 roku, podczas odbywającej się w Szczecinie akcji przeciwko ukrywaniu czynów pedofilskich w Kościele radny – i kandydat Prawa i Sprawiedliwości do parlamentu – Dariusz Matecki wezwał do prowadzenia manifestacji również pod siedzibami adwokatury, czy Związku Nauczycielstwa Polskiego. W odpowiedzi na stwierdzenie radnego, iż „również w tych zawodach zdarzają się pedofile równie często, co w Kościele katolickim” szczecińskie środowisko prawnicze wskazuje na naruszenie dóbr osobistych adwokatów i zniesławienie polskich prawników oraz żąda publicznych przeprosin.
Art. 23 Kodeksu cywilnego zalicza do chronionych wartość cześć czy dobre imię. Katalog wskazany w tym przepisie jest katalogiem otwartym, a wymienione dobra osobiste przykładami. Art. 24 Kodeksu cywilnego uprawnia osoby, których dobra osobiste zostały naruszone do ich ochrony, w postaci żądania zaniechania takiego działania, dopełnienia czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności złożenia oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w Kodeksie cywilnym od osoby naruszające dobra osobiste można również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
Regulacja dotycząca ochrony dóbr osobistych rozciąga się na osoby fizyczne, a także osoby prawne. Izby adwokackie, którym na podstawie art. 10 ustawy Prawo o adwokaturze przyznana została osobowość prawna, mają prawo domagania się ochrony swoich dóbr osobistych.
W przypadku natomiast poszczególnych członków danej grupy, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 września 2006 r. (sygn. akt I CSK 118/06) uznał, że osoba wchodząca w skład danej zbiorowości może domagać się ochrony swoich dóbr osobistych tylko wtedy, gdy jest możliwe stanowcze ustalenie, że zniesławiająca wypowiedź jej dotyczyła. Tym samym w przypadku kolektywnego zniesławienia sprawca naruszenia poniesie odpowiedzialność, gdy zarzut będzie dotyczyć grupy na tyle małej, że może być on obiektywnie odniesiony do każdego z jej członków, w tym członka żądającego ochrony lub – już niezależnie od wielkości grupy – gdy szczególne okoliczności danej sprawy obiektywnie świadczą o tym, że odniesiono się do konkretnej osoby, która żąda ochrony.
