Treść główna

Reforma kodeksu postępowania cywilnego – zarzut potrącenia

Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego wprowadza również istotne zmiany w zgłaszaniu zarzutu potrącenia. Dodany przepis art. 2031 k.p.c. na nowo definiuje wspomnianą instytucję procesową. Jako, że zarzut potrącenia to jedna z form obrony pozwanego w postępowaniach o zapłatę, warto poświęcić temu zagadnieniu chwilę uwagi.

Zgodnie z nowym art. 2031 k.p.c. niestety nie każda wierzytelność nadająca się do potrącenia w rozumieniu art. 498 Kodeksu cywilnego będzie mogła być przedmiotem zarzutu potrącenia w postępowaniu sądowym. Podstawę tego zarzutu będzie mogła stanowić tylko wierzytelność pozwanego z tego samego stosunku prawnego co wierzytelność dochodzona przez powoda, chyba że wierzytelność pozwanego jest niesporna (czyli przyznana przez powoda) lub uprawdopodobniona dokumentem niepochodzącym wyłącznie od pozwanego (art. 2031 k.p.c.).

Możliwość podniesienia zarzutu potrącenia zostaje również ograniczona czasowo. Zgodnie z art. 2031 § 2 k.p.c., pozwany może podnieść zarzut potrącenia nie później niż przy wdaniu się w spór co do istoty sprawy albo w terminie dwóch tygodni od dnia, gdy jego wierzytelność stała się wymagalna.

Po myśli art. 2031§ 3 k.p.c. zarzut potrącenia może zostać podniesiony tylko w piśmie procesowym, a więc pozwany nie będzie już mógł skutecznie zgłosić zarzutu potrącenia ustnie na rozprawie.

Powyższa regulacja wchodzi w życie z dniem 7 listopada 2019 r. i będzie miała znaczący wpływ na przebieg postępowań sądowych. Co ze sprawami w toku? Zgodnie z przepisami przejściowymi, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, stosuje się przepisy w nowym brzmieniu.