Pełna Izba Cywilna Sądu Najwyższego zdecydowała aby rozstrzygnięcie w sprawie kredytów frankowych, tj Uchwała sygn. III CZP 11/21 została odroczona bezterminowo.
Uchwała sygn. III CZP 11/21 miała odpowiedzieć na pytania dotyczące sporów o kredyty indeksowane i denominowane. Wskazana decyzja uzasadniona została koniecznością poznania stanowiska Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Finansowego oraz Komisji Nadzoru Finansowego. Instytucje i organy mają 30 dni na zajęcie stanowiska. Nie tylko „frankowicze” i ich pełnomocnicy czują rozczarowanie. Rozczarowane muszą być też Sądy powszechne, które w wielu przypadkach zawiesiły toczące się sprawy właśnie z uwagi na oczekiwanie na uchwałę Sądu Najwyższego.
Warto przypomnieć, że Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego pytania dotyczące tego, co powinno się stać z „umową kredytową” po usunięciu z niej nieuczciwych klauzul przeliczeniowych, a także jakie powinny obowiązywać zasady rozliczenia się stron „umowy kredytowej” w przypadku uznania jej nieważności (na ten temat Sąd Najwyższy wypowiedział się już korzystnie dla „frankowiczów” dnia 7 maja 2021r., w sprawie o sygn. I CZP 6/21), skierowała do Sądu Najwyższego już w styczniu br. Był więc czas na to aby zasięgnąć opinii wszystkich wskazanych podmiotów. Co ciekawe, jak na razie poza zakresem zainteresowania znalazła się opinia Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który to, jak żaden inny organ, ma kompetencję do wypowiadania się co do praw konsumentów, które przecież w sprawach „frankowiczów” mają doniosłe znaczenie.
Nieoficjalnie w wielu komentarzach mówi się, że takie stanowisko Sądu Najwyższego podyktowane zostało chęcią umożliwienia PKO BP S.A. przekonania jak największej liczby kredytobiorców do ugód kończących spory o ważność umowy o kredyt hipoteczny, czy ważność niektórych jej zapisów.
Wszyscy, którzy czekali na ostateczne stanowisko Sądu Najwyższego nie powinni jednak załamywać rąk. Uchwała sygn. III CZP 11/21 została odroczona bezterminowo, jednak od momentu wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeczenia w sprawie państwa Dziubak (sprawa C-260/18), Trybunał kilkukrotnie potwierdzał swoje prokonsumenckie stanowisko. Ostatnio w kolejnym orzeczeniu z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie C-19/20, Trybunał wskazał m.in., że nieuczciwe warunki umowy zawarte w dniu jej podpisania nie mogą być uchylone aneksem, jeśli kredytobiorca (konsument) nie został prawidłowo poinformowany o faktycznych celach i skutkach zawarcia aneksu.
Już teraz istnieją więc solidne podstawy do tego, aby „sprawy frankowe” rozstrzygać na korzyść konsumentów.
Można liczyć, że dodatkowe opinie Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Finansowego oraz Komisji Nadzoru Finansowego przekonają Sąd Najwyższy do respektowania dotychczasowego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie zasad wykładni regulacji dyrektywy konsumenckiej i prawidłowego wdrożenia tego segmentu prawa unijnego do naszego porządku krajowego.
Pełna treść komunikatu Rzecznika Prasowego Sądu Najwyższego: Komunikat Rzecznika Prasowego Sądu Najwyższego – Sąd Najwyższy (sn.pl)
