Art. 10a ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – będący podstawą prawną Polecenia – wyraźnie uprawniał Ministra Zdrowia do „podejmowania innych niż określone w art. 10 ustawy działań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19”. Jednym z takich działań było właśnie ustalenie tzw. dodatku covidowego, zwanego w treści Polecenia „dodatkowym świadczeniem”, wypłacanego miesięcznie ze środków budżetu państwa.
Polecenie Ministra Zdrowia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 listopada 2020 r. przewiduje, że do uzyskania świadczenia, jakim jest dodatek covidowy dla lekarzy, jest uprawniona osoba, która:
- wykonując zawód medyczny w szpitalu II lub III poziomu zabezpieczenia uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i ma bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, albo
- udziela świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub izbach przyjęć, albo
- wykonuje czynności diagnostyki laboratoryjnej w ramach szpitala I, II bądź III poziomu zabezpieczenia (laboratoria).
W przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych w szpitalu II lub III poziomu zabezpieczenia, na rzecz pacjenta z podejrzeniem zakażenia bądź zdiagnozowanym zakażeniem SARS-CoV-2, z treści Polecenia wyraźnie wynika, że jedynie bezpośrednie udzielanie świadczeń medycznych uprawnia osobę do uzyskania tego „dodatku” („uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i ma bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i zakażeniem wirusem SARS-CoV-2”).
Czy wystarczy pojedyncza porada?
Z treści Polecenia nie wynika jednak choćby minimalny wymiar kontaktu personelu (liczba udzielonych świadczeń bądź wymiar czasu przeznaczonego na ich udzielenie), którego spełnienie uprawniałoby te osoby do otrzymania przedmiotowego „dodatku”. Pojawiające się w tej kwestii wątpliwości wyjaśnił Minister Zdrowia w piśmie z dnia 28 kwietnia 2021r., iż pod podjęciem „uczestniczenia w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie” należy rozumieć pracę personelu medycznego w wymiarze co najmniej jednego dnia roboczego (7,35 godz.) bądź jednego dyżuru medycznego (12 godzin lub 24 godzin) w danym miesiącu. Incydentalny, pojedynczy kontakt, incydentalna porada, nie uprawnia jeszcze diagnozującego do ubiegania się o przyznanie świadczenia. Świadczenia medyczne mogą być udzielane samodzielnie bądź zespołowo.
Dodatek covidowy dla lekarzy – wysokość świadczenia
Istotnym jest, że dodatek covidowy dla lekarzy w przypadku każdej osoby, o której mowa w Poleceniu jest równy 100% otrzymywanego wynagrodzenia czy to z umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej, przy czym kwota ta nie może przekroczyć 15.000,00 zł miesięcznie. Jedynym przypadkiem kiedy placówka medyczna może obniżyć jego wysokość jest sytuacja kiedy dana osoba świadczy pracę przez niepełny miesiąc.
Jeśli pracownik spełnia warunki do uzyskania świadczenia, którym jest tzw. dodatek covidowy dla lekarzy, powinien złożyć do dyrektora placówki medycznej stosowny wniosek zawierający: (a) oświadczenie co do faktu udzielania świadczeń medycznych w bezpośrednim kontakcie z pacjentem z podejrzeniem/zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, (b) informacje o wysokości otrzymywanego wynagrodzenia brutto, (c) zgodę na udostępnienie ww. danych właściwemu miejscowo wojewódzkiemu oddziałowi NFZ, (d) oświadczenie, że informacje przedstawione w treści wniosku są zgodne z prawdą.
Porównaj artykuł: COVID-19 – Nowe ograniczenia od 27 marca 2021 r.
