Dnia 15 czerwca 2023r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wydał dwa istotnie rozstrzygnięcia w sprawach kredytów frankowych. Trybunał w wyroku C-520/21 wypowiedział się w sprawie, której przedmiotem było wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. W sprawie C- 287/22 cenił ewentualne zawieszenie spłaty rat na czas trwania procesu. O wyroku C- 287/22 przeczytasz tutaj, a w dalszej części przestawimy rozstrzygnięcie C-520/21.
Wynagrodzenie za korzystanie z kapitału – wyrok
TSUE potwierdził wydaną 16 lutego 2023r. opinię Rzecznika Generalnego TSUE i stwierdził, że:
- art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993r.w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, należy interpretować w ten sposób, że:
- nie stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie, z którą konsument ma prawo żądać od instytucji kredytowej rekompensaty wykraczającej poza zwrot miesięcznych rat i kosztów zapłaconych z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty, pod warunkiem poszanowania celów dyrektywy 93/1 i zasady proporcjonalności, oraz
- stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie, z którą instytucja kredytowa ma prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot kapitału wypłaconego z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty.
Co oznacza wyrok C-520/21
Innymi słowy, bank nie ma prawa domagać się od konsumentów jakichkolwiek innych świadczeń niż zwrot wyłącznie wypłaconej kwoty nominalnej kredytu i zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie, ale dopiero od momentu skutecznego wezwania konsumenta do zapłaty (na przykład po sądowym stwierdzeniu nieważności umowy kredytowej czy po zawarciu ugody z kredytobiorcą). Konsument może natomiast dochodzić także innych roszczeń, niż tylko te dotyczące „zwrotu” spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, i innych kosztów związanych z zaciągnięciem i wykonywaniem umowy kredytu. To, jakie dodatkowe roszczenia mogą przysługiwać konsumentom, mają oceniać sądy krajowe.
Gros spraw, w których banki formułowały roszczenia wykraczające poza zwrot kwoty nominalnej kredytu oraz odsetki ustawowe za opóźnienie została zawieszona przez sądy krajowe, w oczekiwaniu na wydane właśnie orzeczenie TSUE w sprawie C-520/21.
Sądy krajowe otrzymały jasną i precyzyjną instrukcję, jakie rozstrzygnięcia uznane będą mogły zostać za zgodne z dyrektywą 93/13/EGW. Jest to kolejny wyrok TSUE ustalający sposób rozliczania stron po wyeliminowaniu umowy z obrotu prawnego z uwagi na istnienie w jej treści klauzul niedozwolonych.
Co ciekawe, sprawa C-520/21 dotyczy powództwa przeciwko bankowi Millennium wytoczonego przez Prezesa Stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu, o zapłatę wynagrodzenia, z tytułu kapitału udostępnionego bankowi przez konsumenta.
Porównaj wpis: Kredyty frankowe
